No dobra, opowiem jak to było z dostanym "za maturę" od Wujka, który jeździł na wycieczki turystyczno-handlowe do sojuza, "Poljotem" (wówczas ponoć najcieńszy zegarek świata, rzeczywiście piękny - cieńszy od niego był Poljot na mechaniźmie 2200 bez sekundnika, produkowany bardzo krótko, bo mechanizm był jednak za cienki). Rodzice załatwili mi zaproszenie od Cioci w Anglii, jakimś cudem dostałem paszport i jadę - pierwszy raz za granicę i od razu do ANGLII. Oczywiście POLIOT paraduje dumnie na moim nadgarstku, budząc nieuzasadnione podejrzenia celników brytyjskich iż mogę zechcieć go zostawić (prezentów się nie sprzedaje, do opchnięcia miałem obiektyw JANPOL). No i jestem w tym Londynie, ciocia prowadzi mnie do Ogniska (miejsca spotkań Polonii) gdzie budzę niejaką sensację, jako prawdziwy przybysz zza żelaznej kurtyny. Dziwi mnie tylko, że polonusy chwytają mnie za nadgarstek, oglądają Poljota i (co jest najgorsze, bo nie rozumiem przyczyny), patrzą mi ze smutkiem głęboko w oczy. Dopiero po kilku dniach, jeden z nich (fajny gość, kierowca czołgu z 1 DP) wyjaśnił mi o co szło.
Otóż wśród Polonii ktoś rozpuścił wieść, że Polacy przybywający do Commonwealthu (dziś zostało tylko UK) są wyposażani w "państwowe" zegarki, które rzecz jasna zdają po powrocie oraz zaprzysięgani do milczenia!
(młodszym Kumotrom wyjaśnię, że wśród wielu braków i niedostatków, zegarków nie brakło nigdy (nie były zbyt drogie - UMF Ruhla - 220 zł, Sportiwnyje - 570, wiem bo tyle zapłaciłem, nie przypuszczając, że trafi się wkrótce Poliot, a np. rower ESKA SPORT - 1580 zł, rzadko spotykany HURAGAN - 2400!)