Byl taki jeden co szukal sensu nawet grupe zakladal a potem go nie bylo, ale nadal szukal, tylko obok
A teraz znow jest
Napijmy sie

Może zacznij od jednego zobaczysz jak ci będą szły "rozstania" z nimi jak się będziesz czuł i wtedy podejmij decyzję co dalej

Z_bych, imo kolejnych codziennych nie potrzebujesz skoro te które są fajne rzadko goszczą na nadgarstku
Lepiej wymienić a zawsze (jeśli to nie rodzynki) można do nich powrócić
Wtedy może się okaże że żyć bez nich się da a nie będziesz chodził wqulwiony jak m.aciek

Zbychu - weź się za robotę, jak Ci się nudzi
Ja mam same użytkowe zegarki - znaczy ok. 40. I jeszcze kilka by mi się przydało - tylko środków brak chwilowo

Czasem coś tak człowieka najdzie i zaczyna myśleć. Szczególnie wieczorem...
Co, mam wiersze pisać?

Z_bych, - jak doszedłem do 30 użytkowych (bo we wszystkich starałem się chodzić) to miałem spory problem. Bo te fajniejsze nieraz czekały w kolejce bo akurat brałem coś czego dawno nie nosiłem. Chociaż i tak staram się zakładać zazwyczaj te, które mi pasuje do ubioru (a przy takiej ilości było ich zazwyczaj kilka). Po wyprzedaży zostały już tylko te "fajniejsze" z fajnych, które na łapie sprawiają mi większą radość, a za uzyskaną kaskę kupiłem te ciut droższe, na które zazwyczaj było mi szkoda kasy. Pewnie znowu jak dojdę do 22, 24 sztuk zacznę wyprzedawać te mniej używane a w ich miejsce kupować nowe. Taka zdrowa rotacja.

Co do tanich użytkowych - warto czasem na spontana coś kupić i pocieszyć się tym chwilę jak ja np. patelnią. Sprzedałem bezproblemowo. Może będzie jeszcze taki czas, że pozwolę sobie na większą kolekcję niż 30 sztuk - ale to jeszcze trochę pracy przede mną

Ej no!
Ale ja nie mam takich dylematów - mimo, że kilka zegarków mam.
Po prostu staram się tak budować "kolekcję", żeby mi się nie dublowały zegarki (w moim subiektywnym pojęciu) podobne.

a ja mam inny problem, zresztą pisałem już o tym, sumienie mnie gryzie...
Raz na jakiś czas przychodzi refleksja, jak u Zbyszka, jaki to ma sens...
Tylko u mnie to jest pytanie jaki sens ma kupowanie kolejnych, a tym bardziej drogich zegarków, skoro za tą kasę można tylu ludziom pomóc.
Ja wiem, że świata się nie zbawi ale jest się wartym tyle ile się siebie daje innym.
A jak mam być oceniony z pomocy, której nie udzieliłem - a mogłem, bo ją skonsumowałem?...
Doprowadza mnie to zazwyczaj do smutnej konkluzji, że jestem uzależniony bo tylko kolejny nabytek (na krótko) jest w stanie zagłuszyć te wyrzuty sumienia.
I to jest raczej przygnbiające
Staram się z tym walczyć zwiększając środki w budżecie na pomoc innym ale niestety na razie proporcje wyglądają żałośnie...
Pod tym kątem jestem egolem

eee... staram sie nie myśleć w aż tak patetycznym tonie, bo tez wyrzuty ...

A kolekcji nie buduję, sama się układa , najgorsze jest to, że kupując kolejny, mam mocne postanowienie, że coś z aktualnych sprzedam... a potem każdego jednego mi żal

Napijmy się